Solange Olszewska: Biznes w kobiecych rękach

Zrobiło się o pani głośniej, bo jednak niewiele mamy przedstawicielek płci pięknej w biznesie międzynarodowym, a już zwłaszcza w motoryzacji. Nie podśmiewali się z pani koledzy inżynierowie?
Oczywiście, że nie traktowali mnie poważnie. Kiedy zaczęłam pracować z mężem, to były takie czasy, że przepisy narzucały dość standardowy wygląd autobusów. Chciałam, żeby nasze pojazdy się odróżniały i dlatego wymyślałam naklejkę z jamnikiem, która miała trochę ocieplić wizerunek autobusu. A pracownicy, kiedy tylko szefowa wyjechała w delegację, fruuu, i zrywali te jamniki.

A wśród kontrahentów? Zdarzały się takie sytuacje?
Od klientów nigdy nie odczułam braku szacunku, raczej ciekawość. Natomiast jeśli chodzi o sprzedawców czy przedstawicieli instytucji branżowych – tu już było wesoło. Jesteśmy z mężem w delegacji, szykujemy się do spotkania, a ja słyszę od jednego z naszych dyrektorów: „Państwo dopiero przyjechali, to my tu z panem prezesem porozmawiamy, a pani na pewno będzie chciała walizki rozpakować”.

Pani rodzina ma obywatelstwo niemieckie. Pani mąż wspominał, że Polsce niewiele zawdzięcza, a Niemcom bardzo dużo. Solaris to polska firma?
Uściślijmy, że chodzi o Polskę z lat 70. Polsce z lat 90. zawdzięczamy już bardzo dużo. Tutaj zobaczyliśmy szansę na naszą przyszłość i tutaj zdecydowaliśmy się powrócić, zamieszkać i rozpocząć naszą działalność jako przedsiębiorców. Oczywiście, bardzo dużo zawdzięczamy też Niemcom. Mój mąż nauczył się tam być przedsiębiorcą i budować autobusy. Oczywiście, Solaris to polska firma. Ale to, co dostaliśmy od Niemców, jest bezcenne.

Fragment wywiadu opublikowanego w miesięczniku "Własny Biznes Franchising" nr 4/2013.