Fiskus chce podatku od integracji

Imprezy firmowe służą bardzo wielu celom, takim jak na przykład integracja, budowanie relacji, poprawa komunikacji czy poznanie ludzi i nawiązanie współpracy. Coraz częściej na tego typu wydarzenia zapraszani są nie tylko pracownicy i ich rodziny, ale także współpracownicy (pracujący na umowach B2B) czy kontrahenci wraz z rodzinami. Nierzadko z uwagi na duże koszty takich wydarzeń, a także udział różnych osób, często niezwiązanych z firmą oraz nieprecyzyjne przepisy podatkowe w tym zakresie, wydatki takie stają się osią sporu pomiędzy podatnikami a fiskusem. Pomyłka w klasyfikacji może skończyć się dla podatnika dolegliwymi konsekwencjami podatkowymi oraz odsetkami. Dlatego do analizy każdego tego typu wydarzenia warto podejść indywidualnie.

Przepisy podatkowe

Ustawy o podatku dochodowym stanowią, że kosztami uzyskania przychodów są co do zasady koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodu. W szczególności kosztami uzyskania przychodu nie są wydatki o charakterze reprezentacyjnym m.in. poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, ponieważ ich celem jest głównie kreowanie pozytywnego wizerunku firmy. Wokół powyższych regulacji wydano już bardzo wiele interpretacji oraz wyroków sądów, co pokazuje, że temat nie jest jednoznaczny, a kluczowym aspektem stają się nie przepisy podatkowe, a dominująca linia ich wykładni dokonywana przez fiskusa czy sądy administracyjne. Dlatego racjonalnie postępujący podatnik powinien w każdym czasie znać podejście fiskusa i sądów oraz się do niego stosować. Dobrą praktyką jest bieżąca współpraca z doradcami podatkowymi w tym zakresie.

Zmienne podejście

Podejście do kwalifikacji wydatków na imprezy integracyjne dla pracowników, współpracowników i ich rodzin ewoluowało na przestrzeni lat. W 2010 roku dominujące było podejście, zgodnie z którym wydatki na imprezy integracyjne w części dotyczącej rodzin pracowników nie mogły być kwalifikowane do kosztów uzyskania przychodu. Potwierdzał to między innymi fiskus w interpretacji z 7 października 2010 r. nr IPPB5/423-458/10-4/JC, a także sądy administracyjne (np. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 3 grudnia 2010 r., sygn. I SA/Wr 881/10).

Taka negatywna interpretacja, także w zakresie współpracowników, utrzymała się do 2014 roku. W 2015 roku fiskus zaczął zmieniać podejście i pojawiły się interpretacje, w których wydatki na udział członków rodzin zaczęły stanowić tzw. koszty pracownicze i mogły być kwalifikowane do kosztów uzyskania przychodu. Jedyny warunek był taki, że wydatki te miały poprawić komunikację, integrację oraz relacje w zespole (przykładowo interpretacja indywidualna z 28 sierpnia 2015 r. nr IBPB-1-3/4510-128/15/AW czy interpretacja z 9 marca 2016 r. nr ILPB3/4510-1-540/15-2/JG).

Nowy trend

Jak zatem widać, fiskus na przełomie lat liberalizował swoje stanowisko, co prowadziło do rozluźnienia podejścia podatników w tym zakresie do tego stopnia, że niektórzy zaczęli się zastanawiać, czy kosztem uzyskania przychodów mogą być wydatki na udział w imprezie integracyjnej członków rodzin współpracowników pracujących w oparciu o inne umowy niż umowa o pracę, a nawet podwykonawców i ich rodzin. Fiskus jednak powiedział STOP i nie pozwolił na takie rozwiązanie. W interpretacji z dnia 19 września 2019 r. nr 0111-KDIB1-3.4010.309.2019.3.MBD dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał, że podatnik nie może kwalifikować do kosztów podatkowych wydatków na udział w imprezach firmowych podwykonawców oraz ich rodzin, gdyż z tymi podmiotami łączą ich relacje biznesowe i są to podmioty zewnętrzne. W związku z tym ich udział w imprezie firmowej powinien być zakwalifikowany jako wydatek o charakterze reprezentacyjnym (niestanowiącym kosztów uzyskania przychodu).

Wcześniej w podobnym tonie wypowiadał się sąd administracyjny. Przykładowo w wyroku z dnia 23 października 2018 roku (sygn. I SA/Rz 741/18) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie wskazał, że wydatki gastronomiczne na rzecz kontrahentów czy osób trzecich należy przypisać do działań reprezentacyjnych, których jedynym celem jest kreowanie swojego wizerunku.

Co zrobić?

Podatnik, który chce ograniczyć ryzyko podatkowe w powyższym zakresie, powinien zdecydować się na dwa kroki. W pierwszej kolejności warto przeanalizować ogół imprez i eventów firmowych i wystąpić z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej potwierdzającej prawidłowość podejścia. W drugiej kolejności należałoby spisać politykę podatkową w zakresie kwalifikacji podatkowej tego typu wydatków (zarówno na potrzeby podatku dochodowego, jak i VAT) wraz z uzasadnieniem stanowiska opartym o przepisy, aktualne interpretacje i wyroki sądów.

Biorąc pod uwagę, że wydatki na imprezy/eventy firmowe wiążą się z dużym ryzykiem podatkowym, do powyższych dwóch działań prewencyjnych warto zaangażować doświadczonych doradców podatkowych, którzy ograniczą ryzyko w tym zakresie.

Autor jest radcą prawnym w Kancelarii Prawnej Skarbiec, która specjalizuje się w ochronie majątku, doradztwie strategicznym dla przedsiębiorców oraz zarządzaniu sytuacjami kryzysowymi.