Dariusz "Tiger" Michalczewski: Biznes, czyli co tygrysy lubią najbardziej

Co męczy bardziej: biznes czy walka w ringu?
To dwie różne dyscypliny, ale mają wspólne cechy. W biznesie też trzeba być skoncentrowanym. Na początku nie było mi łatwo, bo przyzwyczaiłem się do tego, że koncentruję się przez trzy minuty, a potem minutę odpoczywam. A podczas rozmów z kontrahentami muszę być skoncentrowany nawet przez kilka godzin. Zwłaszcza teraz, kiedy zaczął się proces sądowy z firmą FoodCare. Ta spółka próbowała przywłaszczyć sobie moją markę, m.in. przestała w pewnym momencie odprowadzać opłacę licencyjną za możliwość korzystania z oznaczenia Tiger. Niestety, byliśmy zmuszeni do zerwania współpracy.

Tiger to nie jest pana jedyne źródło dochodów.
Tiger przynosi pieniądze, ale mam jeszcze kilka innych projektów. Zajmuję się między innymi obrotem nieruchomościami, a od niedawna buduję sieć klubów fitness Tiger Gym.

Sieć klubów fitness? Tego próbowali już Mariusz Czerkawski i Jacek Wszoła. Niedawno zwinęli interesy.
Zabrakło im standaryzacji, tam w każdym punkcie obowiązywał inny cennik, koncept nie był spójny. Poza tym za dużo było w tym biznesie wspólników, a to zazwyczaj nie popłaca. My na razie mamy dwie placówki w Gdańsku i rozważamy wejście do Warszawy.

Ma pan nosa do interesów?
Z ringu wyniosłem odwagę, która przekłada się na moje podejście do biznesu. Nie boję się podejmować trudnych decyzji. Wszyscy doradcy są bardzo mądrzy i uczeni, ale decydować muszę ja. Oni przynoszą mi kilka projektów, opowiadają o związanych z nimi szansach i zagrożeniach. Ale to ja finansuję te przedsięwzięcia i ponoszę największe ryzyko. Dlatego ostateczna decyzja zawsze należy do mnie.

Fragment wywiadu opublikowanego w miesięczniku Własny Biznes Franchising nr 6/2011